Tiden i Livet her, Du med din hustru som Mand var vorden. Hun savner borte nu Vennen kær, Og sukker tungt imod Jorden. Du Trøsten var for din unge Viv, Men Snart fra Verden Gud dig hjemkaldte, Dog Sorgen [...] tilsammen, Nu glade I ind til Tronen staar Og synger Frelserens Amen. De stakkels Enker som sukker tungt, Som kun de smaa har til Sorgens Modstand, Skønt et er vokset, et andet ungt Ser kun paa Bølgernes

at fakfeløgini eftir hansara tykki ikki vildu vísa samfelagsábyrgd og samhaldsfesti, vigar líka tungt í hugaheiminum hjá landsstýrismanninum í fíggjarmálum sum tann eykaútreiðsla, lønarhækkingin hevur

sama gjørdu vinmenninir. Onk­ur av mínum nærmastu hildu, at hetta var Guds vilji við mær. Hetta var tungt at bera í teirri neyð, eg var í. Tá helt eg fyri – eins og nú – at um Gud vil blaka meg í ein koyri­stól

av royndum, at virksemið er minni í venjingarmiðstøðunum, so vit høvdu eitt hálvt ár, sum var sera tungt, sigur Jákup Súni Berg. Hann greiðir frá, at tey valdu ikki at taka av nøkrum hjálparpakka, tí tað

spældi liðið ein sera javnan dyst móti íslendsku U21-kvinnunum. Byrjanin hjá føroyska liðnum var heldur tung, men við eini offensivari verju ótu tær seg aftur í dystin. Eftir steðgin vóru okkara á odda nakrar

, sum hevur tikið stór tøk og prógvað, at tað ber til at vera listarfólk í Føroyum, hóast í førum tung kor. ? Tað verður sagt, at dygdin í einum samfelag skal mátast út frá, hvussu børnini og tey gomlu

hvis kerne er den erotiske besættelse. Om prisen for et øjebliks livopfyldelse. Men også om den tunge skyld, som det menneske, der blot er en iagttager til kampen på erotikkens slagmark, pådrager sig

løgtinginum, nú felagið skal tjóðartakast og strikast av keypsskálunum. Atlitið til keypsskálarnar vigar tungt. Enn stendur spurningurin tó opin, hví avgerðin um at tjóðartaka Atlantsflog skal gjøgnumførast júst

at Føroyar mangan eru ein beiskur biti at svølgja, og tí at næstan allur føroysk list er døpur og tung, kemur fløgan Hugafar á ferð sum eitt frískt lot. Meistarin av Heygum Sjáldan hevur ein fløguhúsi

Serliga tað eina instrumentala lagið, ið koyrdi í fimm minuttir og stórt sæð í tveimum akkordum, var tungt at koma ígjøgnum. Møguliga hevði tað riggað í einum meiri inniligum umhvørvi, men í Flagstjaldinum