gomlu sál, og trúgv mær; eg havi verið ein íðin konsertgangari í mong ár. Men takk Gud og lov, tað hendi hetta kvøldi. Gestir vóru fyrst á palli og eg fangaði meg sjálva í at hugsa: Áh, tit armu staklar

røttum stað til røttu tíð, at gandur kemur í. Dygdin blómar. Ein kemur í sjeynda himmalin. Og tað hendi, tá Brandur Jacobsen fór at savna saman køn fólk. Leivur Thomsen, guitar, Mogens Palsbøl, bass, Deborag

fríggjadagin, tá ið veðrið var so ringt, at eg ivist stórliga í, um tað yvirhøvur var flúgvandi. Tíbetur hendi onki hendan dagin, men tekur ein álvarsom støða seg upp ein slíkan dag, eitt nú ein vanlukka, er tað

enn sendir bóltarnar somikið hart avstað, at málverjarnir kring landið valla vita, hvat tað var sum hendi. Jacklin Durhuus, 89 (4) mál Eftir partvísu útlegdina í fjør, var Jacklin hjá VÍF alt hetta kappingarárið

stýrisvølin í einum arbeiðarafelag í samfull 25 ár krevur sín mann og at limirnir lótu Karli upp í hendi at umsita hetta abyrgdarstarv øll hesi ár, sínir tað álit og virðing sum Karl hevði millum limir felagsins

sigurin móti teimum grønu ? og harvið eisini til FM-heitið. Men samstundis mugu teir hugsa um tað, sum hendi á seinasta leikdegi í flogbóltslandskappingini. Her lá Fleyr á odda og sannlíki, at teir fóru at vinna

eisini at umfata savnsrøkt. Tað vil siga, at lærarar skulu ikki at hava umsjón og røkt av amboðum um hendi, rudda høli, skáp, samskipa innkeyp av tilfari, fylgja við í, hvat vantar av tilfari og so framvegis

søguna enn stuttligari, og mikumorgunin fari eg so niðan at greiða frá, hvat tað var, sum veruliga hendi, so hetta verður ordiliga meiggjað út sigur Øssur Winthereig at enda. Hesa søguna kundu lurtararnir

evnir at ganga undan tá tað kemur til at stríðast og kempa fyri sigrinum, sjálvt tá tap hevur verið í hendi. Samanumtikið má tí sigast, at heiðurin hjá Onnu var uppiborin. Einki er at ivast í, at onkur annar

Fyrsta ferðsluvanlukkan, ið kravdi mannalív í Føroyum, hendi á vegastrekkinum við Varmakeldueiði beint eftir midnátt tann 2. september í 1928. Ein lastbilur við trimum monnum fór út av vegnum, og førarin