var Hanna, ættað úr Norðragøtu. Tá eg so var konfirmeraður var at taka hond í øllum heimaarbeiði í bygdini. Tað var nógv at taka hond í sum hoygging, velting og torv. Men so var eisini at fara í bát. Men
hitt má so vera, hvussu tú dugir at síggja og verja um tey virðini, sum heimbygdin hevur frá Harrans hond. Hvør tosaði um at lívga um tær smáu bygdirnar og gera tað vakurt og liviligt í teimum? Eg vil enda
njóta friðin, djóralívið og tær góðu løturnar, um tað so er til gongu, á blámanum ella við tráðu í hond. Ein íløga og uppraðfesting á hesum øki er ein íløga í trivnaðin og heilsuna hjá okkum øllum. Við
sær uppfrá. Og eg má siga, at tá ið so dóttirin, Malan, kom á pallin og rætti pápanum eina hjálpandi hond við yrkingini Í gjár, tá var av sonnum vár í luftini. At tað vóru vælnøgdir áhoyrarar, sum fóru av
vil rópa til tín, sum kennir vónloysi, og sum stúrir, at hann, sum vann sigur á Golgata, vil taka hond um tað, tú stríðist við. Hann vil ikki vraka og fordøma teg, men hann vil taka um teg, líða á tað
diesel", 240 hestar! Tað gekk skjótt við motorinum, vit hivaðu hann upp við einum gomlum krana, sum var hondvundin. Sofus hevði álit á, at skipið stóð beint og at tað ikki var nakar skeivleiki á skipinum.
fisk og eina til smáan fisk. Men viðhvørt var fiskurin kortini so stórur, at hann mátti skerast við hond. Harald Årseth var skipari hjá okkum. Hann helt nógv av føroyingum. Hann segði við okkum, at hann
annar hevur hana nú - allar myndir, øll loyniorð … hví havi eg ikki kopiera… Til arbeiðis uttan eina hond. Soleiðis kennist tað íhvørtfall. Eg vil lurta eftir útvarpi, men leidningurin er ov stuttur til at
bygdini ella á annan hátt høvdu tilknýti til hennara. Men eisini onnur vóru fús at rætta eina hjálpandi hond. Ein tann fyrsti at gera vart við seg, var gamla háskúlamóðirin, Sanna av Skarði, sum tá var elligomul [...] gamal, nevndi hann tvinnar fortreytir. Tann fyrra var hjálpsemi, hin seinna gudstrúgvin. Fólk tóku hond í hjá hvørjum øðrum, bæði við torvi og hoyggi og øðrum fyrifallandi. Í trúnni funnu tey sálarfrið [...] hevði mist mann og son í bjørgunum, tveir synir og versonur vóru sjólátnir. Men alt legði hon í Guds hond. - Soleiðis litu tey gerandisstrevið ? bæði á sjógvi og landi ? í hansara hendur, sum øllum ræður
bygdini ella á annan hátt høvdu tilknýti til hennara. Men eisini onnur vóru fús at rætta eina hjálpandi hond. Ein tann fyrsti at gera vart við seg, var gamla háskúlamóðirin, Sanna av Skarði, sum tá var elligomul [...] gamal, nevndi hann tvinnar fortreytir. Tann fyrra var hjálpsemi, hin seinna gudstrúgvin. Fólk tóku hond í hjá hvørjum øðrum, bæði við torvi og hoyggi og øðrum fyrifallandi. Í trúnni funnu tey sálarfrið [...] hevði mist mann og son í bjørgunum, tveir synir og versonur vóru sjólátnir. Men alt legði hon í Guds hond. - Soleiðis litu tey gerandisstrevið ? bæði á sjógvi og landi ? í hansara hendur, sum øllum ræður
