og brosaði upp í andlitið á Elsu í Húsi, Magninu, Dunga Oluffu, Ellu á Breyt, Henriettu og Fiu við Stein. Merkiligt, at Jesuspápi eisini skuldi vera góður við gamlar gentur, sum vóru grenjutar og formanaðu [...] var bara við tí góða orðinum. Formanaði ongan. Hon var so mild sum einglarnir á markini. Fía við Stein sat í tí ljósabrúna sjallinum og njóðraði teir donsku jólasálmarnar í einum fløktum duri, sum eg ikki [...] og nú sást bert eitt svøvntungt fjes koma undan. - Oluffa, hvussu hevur Elsa í Húsi tað og Fía við Stein? Eg síggi tær sita í kirkjuni næstan hvønn sunnudag, somuleiðis teg og Henriettu?. ? Munnu tær ikki
ófriðarliga merkir eisini frásøgnina um barnaárini á tann hátt, at høvundurin er so títtur at leypa stein av steini, at lesarin ikki rættiliga fangar teir persónar ella viðburðir, ið verða umrøddir. Stundum
grøvina hjá pápanum. Eftir at grøvin varð funnin, gjørdu børnini hjá William R. Reader av at seta ein stein á grøvina hjá pápanum. Tey settu seg í samband við Høgna Larsen í Havn, sum gjørdi steinin og setti
u umferðina, tá ið tær doyggja. Tað er eitt serligt undantak: at skapningar verða varveittir sum stein-renningar. Um líðandi menning er veruleiki, eiga vit at finna prógv fyri hesum í fornum djóraleivdum
kostdeildina uppi í Hoydølum... Hvat hevur tú í lummunum beint nú? ? Eg havi lyklar, sigarettpakka og ein stein av peritt... Títt besta heimaráð? ? Tað er at blanda salt, staniol og silvurskeiðir saman, tí so sleppur
sett í barmin á Palles Athene og Guð náði tann, ið hugdi upp í andlitið á Medusa, hann bleiv til stein- steinrunnin Nú fáa vit at síggja, hvat spyrt burturúr ? um hetta verður ein turgeld seingjarlega
eigur at endurskoðast. At hava eitt hitt hægsta kommunuskattaprosentið í landinum, er at leggja stein oman á byrði í eini kommunu, har fólk frammanundan hava ilt við at fáa endarnar at røkka saman vegna
kring um í býnum. Moe skrivar sær nøkur uppsløg, fer heim aftur í Havnina, finnur sær ein hóskandi stein til hamara og neglir so nøkur uppsløg ymsastaðni. Uppsløgini høvdu hetta orðaljóðið: »Cand. teol.
allir royna eftir næsta turra fransbreyðsbitanum, ið verður kastaður. At Kamal Qureshi blakar ein stein í hylin sum onkur óskikkiligur smádrongur, meðan dunnurnar vænta sær góðbitar frá "vøksnum", donskum
umræður seksualupplýsing og stuðuli til einligar forsyrgjarar, samstundis er tilreiðar at leggja stein oman á byrðu á tær kvinnur, sum eru komnar í ta støðu at skulu velja millum abort og at føða barnið