Á in.fo var tað løgtingsformaðurin, sum greitt vísti á, at hann ikki undir nøkrum umstøðum fór at taka undir við hesum, og at Johan Dahl als ikki hevði samgonguna aftan fyri seg.
Hetta vísir ikki bara, at Sambandsflokkurin er meira modernaður enn Fólkaflokkurin – altso tá hann sleppur tað. Men hvussu ber tað til, at tað akkurát eru konservativir abbar, sum til dømis Jógvan á Lakjuni, sum eru so hart ímóti, at ungir pápar fara heim at ansa børnum? Man tað vera ringa samvitskan fyri, at teir ikki sjálvir tóku ein hond í, men lótu konuna orðna alt?
Kanska. Men vælsignaðu gomlu menn. Ungir pápar skulu sjálvandi taka hava tí gylta møguleikanum, tað at vera um nýføddu børnini. Og nei, tað nyttar einki at lata hetta upp til mammur og pápar sjálvi at finna út av – serliga ikki tá hugburðurin millum gomlu menninar er sum hjá Jógvan á Lakjuni, tí tá verður tað illa upptikið á arbeiðsplássum. Við at lóggeva pápum hendan rætt, so fáa vit broytt konservativa, tunga og keðiliga hugburðin, sum Jógvan á Lakjuni í hesum føri var eksponentur fyri.
So koyr á Johan Dahl, tú hevur fatur á rætta endanum!
