and chlicés, so unwilling to feign or be fooled, to accept or reflect mediocrity, is rare in our world – and even rarer in American Politics. Without demeaning any of the great men who have helped the precidency

føroyingum. Menn i_ hava flutt mørk til landsins frama. Ovi er ein av teimum. Taki aftur íaftur a_rar í fer_ini. Tjó_arhátí_in fór afturvi_ í vikuni, sum fór. Ólavsvøkan. Hetta klimaksi_, i_ onkursvegna [...] vi_ einum nummaspjaldri_ á rygginum og ongum serligum frábrigdum. Og tit mega svørja ei_ vi_ allar a_rar føroyingar, at tit ongantí_ sleppa hesi fantastisku dialektini, sum er so lívgevandi, og sum gevur

annað dømi: – Eg tosaði her fyri við ein føroying, sum lesur í Odense. Hann segði, at hansara lest­rar­bólkur hevði ætlað sær til Føroya á lestrarferð. Øll vóru við upp á tað og gleddu seg. Men tá tey fóru

grunnurin sjálvur gera eitthvørt fyri at skapa álit, sigur Jógvan Amundson. Hann vísir at enda á nak-rar privatiseringsmøguleikar: P/F Føroya Banki, Atlantic Airways og Postverkið. Tummas Eliasen, ið starvast

hava havt eitt gott og hendingarríkt lív og sendir eina kærleiksheilsu til allar suðuroyingar og að­rar føroyingar, hann kennir. Føðingardagurin varð hild­in við nærmastu familjuni leygardagin 28. september

Serstakliga lýsingar av náttúru, Føroya fjøllum, Noregs kava og Danmarkar skógum, eru einsýna vak­rar. Við til at skapa henda vakurleika er onkur andi, sum hómast undir orð­unum ella aftan fyri tey, ein

Genom-verkætlanini. At enda vísti kanningin eisini, at føroyingar hava nógv sjáldsom SNP-frábrigdi (rare variants). Tílík frábrigdi hava stóran áhuga í altjóða ílegugransking. Bakstøðið fyri hesi kanningini

takksom fyri. --- Og á sama hátt hava so ómeta­liga mong kent tað sama frá Svenningi. Næmingar, lær­a­rar, rithøvundar, stovn­ar, handlar, fyritøkur, bókaút­gevarar, tíðindafólk, gransk­arar, lesarar – ja

Jacques Piccard og amerikanski flotayvirmaðurin, Don Walsh. Húsið, teir sita í, er slakar tveir fermet-rar stórt, og har rúmast eisini útgerðin, sum Trieste hevur. Tað er sunnudagur, 23. januar 1960. Leiðin

mere mut og tvær, men han var også rar. Den tredje onkel Johan (abbi tey á Hafnia) var på det tidspunkt nede i København og tog styrmandseksamen. Mine 2 fætre var også rare, men de var ikke hjemme. Tante Helene [...] var der en mand, som hed Mads. Han boede i Sandegærde på den grund, hvor nu dr. Dahl bor. Han var en rar og sagtmodig mand, som rettede sig fuld­stændig efter de instrukser, han fik fra bedstefar og bagte