heyggjarnar, við gilini og dalarnar: Eg lati svørð koma yvir tykkum og forkomi offurheyggjum tykkara. Altar tykkara skulu verða løgd í oyði, og sólstólpar tykkara brotnir, og Eg skal lata dripnu tykkara falla

ídnir fyri gudsdýrkan tykkara. Tí táið eg gekk um og hugdi at halgidómum tykkara, fann eg eisini altar við hesi innskrift: "Fyri ókendan Gud." - Hann, ið tit soleiðis dýrka og ikki kenna, Hann kunngeri

Strendur: Komandi sunnudag, ið er seinasta sunnudagur í kirkjuárinum, verður skipað fyri árliga kirkjufundinum fyri kirkjuráðslimir og kirkjutænarar í Eysturoynni. Í ár verður kirkjufundurin á Strondu

ikki, fekk eg at vita frá øðrum ferðaleiðaranum. Hetta, sum tey kystu, var eingin kista, uttan eitt altar í samkomuhúsinum ella kirkjuni, um ein vil. Og tað at gera mat í sama húsi, er gamal siður, sum vanligur

ikki, fekk eg at vita frá øðrum ferðaleiðaranum. Hetta, sum tey kystu, var eingin kista, uttan eitt altar í samkomuhúsinum ella kirkjuni, um ein vil. Og tað at gera mat í sama húsi, er gamal siður, sum vanligur

profetar, biblia, tempul, tabernakul, testamenti, sálmar, prestar, próstar, bispar, kirkju, kór, altar, kross, kristin, konfirmantar og - Amen. Hetta - at kirkjan fyrr var katólsk og brúkti latín - hava

var hesin gudur ella hálvgudur dominerandi í tí religiøsa landslagnum í Romararíkinum. Tempul og altar til hansara blivu bygd alla staðni. Høgtíðir við religiøsum skrúðgongum og offringum vórðu hildnar

Eliesar mintist. Tá prestur kom, var gudstænasta við altargongd í Hattarvík, so hagar varð farið til altars. Tað var eisini annað upplýsandi virksemi. Tey gingu í ávís hús at fáa søgur, og hevur hetta verið

Vilhelm, varabiskupur, bað prestarnar skriva upp, hvussu nógv fólk gekk í kirkju, hvussu nógv var til altars, hvør gjørdi tænastu og tílíkt. Hetta var ikki nakað krav, men bara ein áheitan frá varabispi, ið

vanakristindómi, vanakirkjugongd, vanaaltargangi. Ikki minst hava tey, ið ikki ganga í kirkju ella til altars ella einki hava við kristindóm at gera, verið sera íðin at tosa um vanar. Men munnu mótstøðufólkini [...] eisini kann vera ein vani? At tað eisini kann gerast ein vani ikki at ganga í kirkju, ikki at fara til altars, ikki at savnast um Guðs orð? At tað eisini er nakað, ið kundi verið rópt vanaheiðinskapur, vana