eru dagar, har nógv fólk vitja í handlinum, og tað kann vera rættiliga ymiskt, hvat fólk hava upp á hjarta. Tað sigur Bjørg Dam, handisleiðari. Øll hava møguleikan Hjá Thomas Dam hava tey valt at hava fe

vera allar Mentunnardagarnar, og spæli eg sjálvur nøkur løg saman vid øðrum tónleikarum. Øll eru hjartalig vælkomin at síggja málningaframsýningina: ”Litføgru oyggjar”, sum hongur í Ribarhúsi til 13. september

takkar hjartaliga fyri hvørja gávu, sum verður givin. – Men tíbetur eru nógv, sum hava eitt stórt hjarta fyri Leguhúsinum og ít missión, sum verður gjørd í og ígjøgnum arbeiðið í og frá húsinum, skrivar

neiligar fylgjur fyri okkara immunverju og kann økja um vandan fyri fleiri ymiskum sjúkum, eitt nú hjarta- æðrasjúkum og diabetes. Tí er tað ræðandi, at tað eru so nógv ung, ið siga seg sova ov lítið. Svøvnur

endan fyri at fáa alt at hanga saman, og hon arbeiddi við reingering og øðrum. Petur hevði nógv uppá hjarta í kvøld. Hann er eisini ein sera skemtingarsamur maður og fortaldi um, tá ið buldrini vóru í Vági

ni av Suðuroyarleiðini. Maðurin, sum handaði undirskriftirnar, Fróði Mortensen, hevði nógv upp á hjarta, tá hann saman við nøkrum øðrum, sum komin vóru úr Suðuroy, hitti landsstýrismannin í Tinganesi og

Joensen: Løtunar byrjaðu, tveir dropar, tvey hjørtu, tvey lív. Onnur løtan støðgaði, ein dropi, eitt hjarta, eitt lív. Hvíl í friði, kæri bróður.

hús, tí so illa regnaði tað. Men róp kom í mannamúgvuna, tí vísan var ikki liðug. Tá ornaði eg um hjarta, og tað blíðkaði fyri huganum. Brádliga kom ljóðið aftur, og so settu vit á, har vit sleptu. Tá dansurin

týðingini hjá Steingrími Niclasen: Okkum hjálp á mjáum rásum, styðja oss, á ups og ásum, deyðmøtt hjarta ger tú stilt! Væl á slýgróti oss varða, ugga, tá vit stúrin stara, tú, sum hjálpa kanst og vilt.

hugsa bara um sangirnar »Í skúri«, »Sirkus Tinganes«, »Gubbi og eg«, »Lítli Fuglur«, »Summar«, »Mítt hjarta pumpar fyri tær« og »Ein glavir havnamavir«. Anfinn & Co. spæla sjáldan á konsert, men teir koma