flutti hon inn til mammuna í Nýggjustovu. Hon gjørdist gomul, og livdi í 68 ár, eftir at maðurin varð deyður og doyði í 1888. Tá Vensil kom til Havnar og búði í Nýggjustovu, so lá væl fyri at vitja abban, fútan
nummar fýra ella fimm á listanum. Tá sótu vit og lurtaði eftir útvarpinum at vita um ikki onkur var deyður, so vermamman slapp eitt pláss longur fram á listan, greiddi ein ógvuliga hugtungur versonur frá
tað kundi alt gera tað sama við hesi dálkingini, tí árinini av henni sóust ikki fyrrenn tú vart deyður. Bjarni Mikkelsen heldur, at spurningurin er ikki so svart-hvítur, sum tað, at vit skulu bara gevast
Keypmannahavn. Tað var, tá ið hon fekk telegrammið um, at beiggi hennara Jóhannes var omandottin og deyður. Men Johanna Mathea vildu heim aftur til Føroyar, og hon fer at seyma fyri fólk í Havn. Nú kemur
Hanna høvdu sæð hvørt annað. Danmark var jú hersett, so hon visti ikki, hvørt hann var livandi ella deyður. Tá Petur at enda steig fótin aftur á danska jørð, visti hann helst ikki, hvørji ráðini vóru til
stuðla samgonguni. - Eg havi ongan áhuga í at verða viðfarin í Tjóðveldinum og samgonguni sum ein deyður lutur, ið bara skal tæna sum atkvøðuneyt hjá samgonguni, leggur hann afturat. Skilir onki Heini O
nøgd við. Men sum tað var fyrr, at man skuldi gjalda ta seinastu mánaðarlønina aftur, tá man var deyður, helt eg vera nokk so nógv avgjørt. So tá kona mín doyði, hugsaði eg, at hatta geri eg ikki. Fyrr
politikarar einki gera við trupulleikan, so er einasta loysn, at so nógvur seyður sum gjørligt liggur deyður framvið vegnum - til skrækk og advarsel. So nógvir nýggir vegir eru lagdir seinastu árini, hví eru
Í gjár frættist, at Jóhannes Tauser, ættaður av Eiði, búsitandi í Helsingør var deyður leygardagin, 105 ára gamal. Hann var føddur 23. februar 1902, so tað restaði bert ein góður mánaði hjá honum at gerast
foldum frá í ferðsluóhappi. Tað var eins og tíðin stóð still, eg fataði ikki, at tú veruliga var deyður. Ikki fyrr enn seinni um kvøldið, tá eg var suðurkomin frá norðanfjørðs- túri. Og eg stóð við børu