besta viðmæli, er sum tað eigur. Men at kunngera í bløðunum, hvussu ofta klaksvíkingar ganga til altars, tað haldi eg vera ósømiligt. Tá er tað stuttligari at lesa Olofsen. Hann hevur jú humor. Og so dugir
samkynd skulu í kirkjuna fyri at vígast sum brúðarpar, men hava tey valt at liva saman og koma til altars eins og øll onnur, vildi eg hildið, at tey vóru í sínum fulla rætti til at verða signaði eins og [...] og øll hini. Tey munnu vera fá, ið uppfylla tær treytir, ið skriftin áleggur okkum, ið fara til altars. Tað sær út til, at einki mark er fyri, hvat fólk fáa seg til at skriva í heilagari vreiði. »Fregnir«
so tað er juridiskt galdandi. Um so eg og maður mín aftaná fara til altars saman í Havnar kirkju, tá onnur kirkjufólk fara til altars, tað veit eg ikki, hvør ætlar at forða okkum tá (?) Eg eri limur í
upplivast! Piazza di Venezia, sum er eitt møtistað hjá teimum ungu, stendur við føturnar á Kapitolium og »Altare della Patria«. Tann stóri dominerandi bygningurin er gjørdur av marmor, og í miðjuni eru ymiskar
har fleiri falla frá. - Eg minnist, at einaferð høvdu vit guðstænastu, ið var sera improviserað, altar var motorhjálmurin á einum Jeepi, minnist Rene og báðir minnast aftur á svangligar løtur og minni
Eg minnist tá ið eg sum barn gekk í kirkju og til altargongd, tá hoyrdi eg, at um tey, ið fóru til altars, angraðu av hjarta, kundi prestur fyrigeva teimum allar syndir teirra "við Jesu sanna likami og blóði" [...] útvarpsgudstænastum, at sagt verður, meðan breyðið og vínið verður givið teimum, sum eru farin til altars: "Hetta er Jesus sanna likam" og "hetta er Jesu sanna blóð." Men tað skal ein og hvør vita, at tað [...] 14) Gudsspottan At hugsa sær, at menn og kvinnur keypa vín úr rúsuni at geva teimum, sum fara til altars og siga teimum, at "hetta er sanna Jesu blóð," haldi eg vera langt av leið - ja, gudsspottan. Eitt
væl. Hann hevði verið á Húsum og havt konfirmatión. Vanligt er á Húsum, at konfirmantarnir fara til altars dagin eftir konfirmatiónina, og so plagar prestur onkuntíð at yvirnátta har. Men av tí at hetta var
at Anna av fullum huga er kristin. Ì skiftingarrúminum hjá henni hevur hon rættað sær eitt lítil altar, sum hon rópar tað, til við livandi ljósum fyri at halda seg nær at gudi. Til dagligt býr Anna, sum
ikki, fekk eg at vita frá øðrum ferðaleiðaranum. Hetta, sum tey kystu, var eingin kista, uttan eitt altar í samkomuhúsinum ella kirkjuni, um ein vil. Og tað at gera mat í sama húsi, er gamal siður, sum vanligur
ikki, fekk eg at vita frá øðrum ferðaleiðaranum. Hetta, sum tey kystu, var eingin kista, uttan eitt altar í samkomuhúsinum ella kirkjuni, um ein vil. Og tað at gera mat í sama húsi, er gamal siður, sum vanligur