slóðir í slekt norður til Funnings, gjørdist hendan landnámsbygdin onki undantak í so máta. Jógvan Joensen Højsted er nú farin í annað ljós at vera. Vitin Úti á Bø er slóknaður. Tað kom ikki sum ein hvøkkur
Áku varð ikki “sjómaður fyri lívið”. Hann fór, eins og beiggin, Hjørleif, í læru hjá Jákup Paula Joensen, málarameistara. Hetta er “gitarí”, men ivaleyst hevur hugurin eftir at sleppa at spæla bólt talt
brotssparksblettinum. Heimaliðið var frammanfyri bara í fýra minuttir. So svaraði miðvallarin Allan Joensen aftur, og so var LÍF betri. Bárður á Lakjuni legði teir fyri fyrstu ferð framum, og Magnus Skoralíð
Dagny Joensen Vit tosa vanliga um vælferðarsamfelagið í so breiðum týdningi, at tað meira verður eitt hugtak, men vit tosa ikki so nágreiniliga um, hvat henda vælferðin skal innihalda, sigur Helena Dam
einum manni, sum í 1975 helt talaraskeið her í Havn, har Jógvan Sundstein, Jógvan Arge, Líggjas Joensen og annað gott fólk luttóku, fekk eg drúgt bræv. Hann skrivaði m.a.: ”(….) Og sidste fredag så jeg
undanfarnu løgmonnum! Missónin hjá Anfinni Kallsberg var at fáa eina sveisiska loysn, meðan Edmund Joensen vildi hava eina álendska loysn. Stóri trupulleikin var, at eingin skilti, hvat teir meintu við. Men
ferðini, vóru trý mannfólk og eitt konufólk. Toktleiðari var Ámundur Nolsø, sum er biologur, Regin Joensen, lívfrøðingur, Jógvan Fróði Hansen og Ása Johannesen, ið starvast sum assistentar á Biofar. Á ferðini
og tað var eisini heima í Vági, at glóðin fyri fakfelagspolitikkinum varð vakt. -Pápi mín, Meinar Joensen, var ein sera aktivur maður í fakfelagspolitikki. Og í mínum heimi kjakaðust við nógv um politikk
rarnar. Í arbeiðsbólkinum hava sitið Bogi Andreassen fyri Margarinfabrikkina, Elin Heðinsdóttir Joensen fyri Barnaverndina, Jákup Fjallsbak fyri Føroya Ungdómsráð, Katrin Petersen fyri Trivnaðardeildina
børnum sínum hjálp. Í oktober 2007 høvdu vit samrøðu við Dávur Eyðunsson Sørensen og Sigrun Næs Joensen. Tey hava eina 9 ára gamla dóttir við autismu, sum gongur í einum vanligum føroyskum fólkaskúla.
