Føroyum. Millum annað tí at munurin á inntøkum hjá kvinnum og monnum er stórur, og eingi tekin eru í sól og mánað um, at hesin munurin minkar. Vónandi síggja vit skjótt ein veruligan vilja frá landsins ráðandi

byrjanini av 90-unum einki skip bygdi og tá hvarv alt fólkið, sum dugdi at byggja skip, sum døgg fyri sól, og at hetta hendi bæði í Havn og á Skála. ? Í 1995 fingu vit so aftur skip at byggja og síðani tá

bæði álvara og eisini poesii. Staðið sjálvt og umhvørvið sleppa at seta sín dám á filmin, skýggj, sól, traktorar, fuglar, vindur, kirkjan og havið verða flættað saman við frásagnum hjá teimum 7 fólkunum

at kenna undir krígnum. ? Tað var besta summar eg hevði havt lívinum, tveir mánaðir við brennandi sól, tað var eg ikki von við. Men í 1960 var so stundin loksins komin, at eg fyrstu ferð skuldi sleppa

hevur eisini havt góða undirtøku millum mongu fótbóltsáhugaðu lurtararnar. Men nú eru øll tekin í sól og mána, at hesin møguleikin ikki stendur fólki í boði aftur í hesum kappingarárinum.

góð list. At vísa okkum fyri tíggju túsundu ferð, hvussu ein føroyskur hamari ella ein alda sær út í sól og regni er óluksáligani keðilig list, um so Amariel altíð fær kroyst mastrar inn í hvørja mynd. Føroysk

leysum streingjum á violinini, ið ikki hoyra tonalt til harmoniirnar. Sum hin gylta sól Soloklaver. Heitið »sum hin gylta sól« er leyslig umseting av sálminum Som den Gyldne Sol Frembryder, (á føroyskum: Sum [...] teimum akustisku ljóðførinum, fyri at víðka teirra klangmøguleikar, t.d. klaveri í »Sum hin gylta« sól (1993). Hóast Sunleif er eitt melodiskt tónaskald - í hansara verkum eru ofta røddir við og sera nógvur [...] hann finnur fram eftir seriellum og spektralum prinsippum, sum t.d. í (landið 1992-93), Sum hin gylta sól, Dancing raindrops (1995). Og 1. Symfoni (Oceanic Days). Í Landið er útgangspunktið føroyski tjóðsangurin

havinum ger, at vit fáa sama veðrið restina av vikuni, sigur hann, og hetta førir við sær, at vit fáa sól restina av vikuni. Hitin fer at liggja millum 16 og 20 stig.

steinamosa í bítandi frosti, trølsligir steinar í slavtoku og skaldakendir klettar í mánalýsi og fyllandi sól. Ikki at tala um, tá ið stormurin kvøður sítt náttarkvæði í inn – og útsúði ímillum grábeintar steinar

verða turkaður. Tað var Jákup Garðshorn sum tók ímóti fiski frá Kjølbro. Tá var í hvussu er meira sól um summarið enn tað er nú. Kvikk, ein motorbátur, plagdi at koma við fiskinum. Fiskurin var fyrst vaskaður