Eirikur Lindenskov Á skránni verður ymiskt, einamest fyri børn, eitt nú klovnakast, har vatnbumbur verða kastaðar eftir klovni, ein rodeotarvur verður eisini tøkur, eins og playstationspøl, fiskibrunn

Endamálið við at fáa kynsrættað undirvísingaramboð í skúlan, eigur at vera at styrkja sjálvsálitið og samleikan hjá tí einstaka næminginum. Og tað skal í seinna enda gera, at kynsbýtið á arbeiðsmarkna

Opperman, sum er ein dupultmenniskja, ið at síggja til er góðvarin og sjarmerandi, men sum í síni kynismu er lívsfarligur á øllum økjum. Í bókini eru eisini djarvir sjómenn, svakir predikantar, ein koll

ofta nógv mál. Í seinasta dystinum í fjør, sum jú var millum StÍF og Kyndil í høllini á Skála, var Hannis ein sannur málslúkari. Kyndil tapti við 31-27, og av teimum 27 málunum, sum havnarfelagið fekk, gjørdi [...] plásstrot slapp henda greinin ikki við í blaðið í gjár í sambandi við, at Hannis Wardum skiftir frá Kyndli til StÍF.

- Mær vantar ofta orð í veruliga lívinum, men fingrarnir standa ongantíð stillir á alnótini, segði ein 38 ára gomul kvinna, ið er bundin at alnótini, og sum tíðin er leið bert fann innihald í lívinum

Barnsburðargrunnur er eitt mál, Javnstøðunevndin hevur arbeitt nógv við, og nú kvinnuráðstevna var herfyri í Norðurlandahúsinum fyri kvinnur í útnorðri, var grunnurin aftur á dagsskránni. Javnstøðunev

Hóast barnsburðargrunnur í samgonguskjalinum stendur undir familjumál, verður tað landsstýrismaðurin í arbeiðsmarknaðar- og vinnumálum, ið fær uppgávuna at seta í verk ein barnsburðargrunn. Men av tí,

við hvørt við, hvussu tað er farið út av lagi. Føroyskt hevur fýra føll og trý kyn, men eitt nú nøvn verða ikki bend og kynini verða bronglað hvørt um annað. Tað eru serliga tey yngru tíðindafólkini, sum

Viðrar, skipar Gøtu Menningarfelag, fríggjadagin hin 25. juni, fyri hini vælumtóktu hugnaløtuni við stórum báli og nógvum øðrum spennandi tiltøkum á sandinum í Syðrugøtu. Byrjað verður kl. 17, við at

Tað er blivið sera væl umtókt millum føroyskar ungdómar, av báðum kynum, at fáa sær eina tatovering. Fyrr var tað so, at tað næstan bara vóru sjómenn, ið høvdu tatoveringar, men nú er støðan ein heilt