realskúlan, har tað vóru fýra klassar. Tað var ikki vanligt hjá gentum tá at fara í realskúla. Danin Jørgen Bennedsen var lærari hjá mær á Tvøroyri. Elgerda Jacobsen var tað síðsta árið, eg fór úr skúlanum
teimum persónum, sum vit í dag meta at vera søguligar. Anna var javngomul við William Heinesen og Jørgen Frants Jacobsen, sum hon tí kendi væl. Tær báðar mintust eisini gamla Sloan, táið hann plagdi at
Byrjaði hjá Faktorinum Joen Jacobsen – Skúla Jógvan kallaður – var í mong ár fyristøðumaður fyri Jørgen Bech & Sønner´s filial í Syðrugøtu. Hann var nú vorðin gamal, og tað frættist, at nýggjur maður skjótt
Clæmint Høgnesen (1828-1916). Hann kom ungur til kongaliga handilin í Klaksvík og helt fram, tá ið Jørgen Bech & Sønner yvitóku hann. Hann flutti til Oyndarfjarðar og uppbygdi her handil við fiskavirking
Hann var ættaður av Sandi og giftist við Sonnu, sum var dóttir Nichels Lützen. Hann kom at reka Jørgen Bech og Sønner víðari, og kom tað framvegis at vera størsta virki í Norðoyggjum upp til 1920-ini
aðnum hjá Sosialinum. Hon var omma Estrid Bannister, sum var “modellið” av Barbaru í bókini hjá Jørgens Frants Jacobsen. Egil var fleiri ferðir heima hjá teimum. Tann 22. ætlaði Egil sær at heilsa uppá
seg at vera stak blíður, og hann hjálpti okkum alt hann kundi. Hann var skúlalærari í bygdini og æt Jørgen Petersen. Vit avreiddu so fiskin, sum vit høvdu fingið, áðrenn illveðrið brast á. Tað vóru eisini
við Marité, sum vit høvdu verið við árið fyri. Hinir komu yvir við Skarvanesi. Ein sandvíkingur, Jørgen, førdi hana. Tað tók langa tíð at ferðast við tílíkum skipum. Tey vóru smá og høvdu lítla maskinorku
at lesa var ikki nakað, hvør maður dugdi tá. Peder hevur verið væl við prestin, sum tá var á Nesi, Jørgen Gad. Hann skrivaði í 1834 bræv til oldurabba. Hetta bræv er avskrivað av Daddu. Tað er tískil varðveitt
Martin, sum Dánjal Petur Højgaard í Rituvík átti, og var hann við her í tvey ár. Sonur Dánjal Petur, Jørgen, var skipari fyrra árið og beiggi hansara, Niclas, seinna árið. Lítið visti Sigurd tá, at hann nógv