góðar lønir, tí annars fáa vit valla góðar politikarar. Men tað er ikki í ordan, at politikarar ikki gjalda skatt sum onnur fólk. Eitt er, at tað er órættvíst, men tað ger eisini, at teir ikki
myndugleikan at ganga hon dí hon við fakkunnleikan – og í heila tikið vilja fleiri politikarar als ikki kennast við, at ein fakkunnleiki er uppi á landi. Tá so er, so verður trupult at leggja
bíligasta loysnin. Alt byrjaði við, at fittir tingmenn úr Norðoyggjum seldu leirvíkingar fyri nakrar atkvøður fyri at teir kundu tryggja sær sess í tinginum, so teir loysu Norðoyartunnilin frá farleiðini
sentrum. Borgarstjórin hevur grein í sínum máli, tá hann lýsir illviljan millum landspolitikarar mótvegis høvuðsstaðnum. Hesin illvilji kostar nógvar milliónir – og hann er ein stór hóttan
møguleikan, ver?ur sagt úr Gøtu. Ta? ver?ur lagt afturat, at í løtuni ver?ur einki gjørt fyri at fáa a?rar útlendingar henda vegin. Harvi? ver?ur ikki sagt, at teir í GÍ als ikki eru áhuga?ir í at fáa styrk
Jónsson, sum tykist vera sera væl fyri. Megnar hann at gera eitt mál, ella kanska skapa rúm fyri a:rar, so kann jú ver:a, at vit klára ta:. Nú nevnir tú Toda. Men har ver:ur eisini ney:ugt vi: ø:rum umskipanum
hetta ver_ur neyvan nakar trupulleiki. Spurningurin ver_ur heldur, hvussu ta_ fer at eydnast at fáa a_rar umstø_ur gó_kendar. Her hugsi eg eitt nú um minstukrøvini, sum hava vi_ umstø_urnar hjá spælarunum
Men eisini ta_ kann koma fyri. Eisini er ta_ ofta, at onkur familja hevur sterkari arvaeindir enn a_rar. Ta_ vil siga, at ta_ sást betur á einum hvørjari familju ein er av, enn hjá ø_rum. Mangan hava fólk
Ryggi, har eitt av versunum sigur: Tú fylgdi mær við tíni verjandi hond, tá smápiltar leiktu um hamrar og strond, tá lívið var burtur, um fótur vár gleið, tú studdi os væl, so vit snávaðu ei. Og síðani
sum tað skal vera ”? Tað, sum er umráðandi, er sjálvandi góðskan, men tá ið tí biður um ein búff: rare, medium, medium+ ella well done, at hann so er tað. Júst hetta dugur Angus væl, sum er týdningarmikið
