fer at lækka. Familjumennn fara at kenna tað uppaftur tyngri, enn teir gera nú, at nýta nógva tíð og orku til fótbóltin. Tað eru teir við nógvum royndum, sum størstu byrðarnar og størsta ábyrgdin verður løgd
næmingar eru líka so ymiskir sum allir aðrir næmingar. Men eitt er greitt – vit brúka alt ov nógva orku uppá at broyta trupla næmingin, í staðin fyri at savna okkum um at laga skúlan til, so hann eisini
leikararnir eru fantastiskir, so tað er eingin trupulleiki, sigur Marita. ? Teir hava eina ótrúliga orku og eitt framúr gott arbeiðslag, heldur hon. Fyrireikararnir søktu eftir leikarum í bløðunum og bóðu
eru komnir til okkara aðra staðni frá bæði úr útlandinum og aðra staðni frá í Føroyum leggja alla orku í. Alt hetta ber við sær, at vit næstan ikki hava tol at bíða eftir avbjóðingunum. Í steypakappingini
fáa mvg aftur, hóast teir eiga henda peningin. Hetta er ein tung mannagongd, sum krevur bæði tíð og orku, og í slíkum føri bjóðar Intrum Føroyar seg eisini fram við tí stóra netverki, sum fyritøkan hevur
á uppgávuna, fáa høvi til at royna seg fram, eisini stór. At tað kostar tíð, skattakrónur og aðra orku er ein veruleiki, sum vit mega taka til eftirtektar. Við støði í einum strategiskum kyksendi hava
summi halda ikki at tað eigur at koma fyri í einum demokratiskum samfelag, sum haraftrat brúkar nógva orku uppá at seta demokratiskar skipanir á stovn kring heimin. Harafturat kemur so symbolski leikluturin
læt dyrnar upp fyri tí einstaka og gav honum - og henni - frælsi til at royna sínar gávur og sína orku á øllum økjum, m.a. eisini tí handilsliga og mentunarliga. Frammanundan vóru møguleikarnir hjá tí
vit við, ikki skulu vit leita leingi til vit finna bygdarmann innan teldutøknið, ið leggur alla sína orku í, saman við øðrum góðum málfólkið, at føroyska teldumálið. Tey ungu í dag vita kanska ikki, hvat
h¿vdu. Sum seinna umfari? lei?, kendist ta? ? fleiri f¿rum sum um, at heimamenninir ikki l¿gdu ta orku og n¾rlagni ? n¾rdystirnar, sum var ney?ugt. Harafturat megna?u teir illa at var?veita b?ltin ?millum
