verandi í Danmark og Uni Arge hevur ikki gjørt av endaliga, hvat hann nú fer at gera. - Í fyrsta umfari fari eg at gera nøkur innsløg til Sjónvarpið, har eg fylgi málinum um arvagranskingina. Annars skal eg

er tað hetta, sum rúmar mest í mínum tonkum. - So sjálvur vil eg gjarna njóta løtuna her, áðrenn eg fari at gera viðmerkingar til gitingar um tað, sum møguliga kann henda í framtíðini, sigur Christian Lamhauge

boðskapin. Sjálvandi kann lógin broytast, eisini uttan at málsøkið verður yvir­tikið. Nakrir spurningar Eg fari til seinast at spyrja føroyingin sum skamm­ast , hvat hann byggir pástandin á, tá hann sigur, at tað

og tað signalið dámar mær illa. Spell er tað tó, at samskiftið millum føroyingar og íslendarar er fari so av kós. Eg loyvi mær tó at ivast í, um íslendska fólkið stendur aftanfyri, at áhugamálini hjá einum

okkara egnu kommunuvallóg. Hetta er ein sonn søga anno 2016. Fyri meg er hon púra óskiljandi og eg fari staðiliga at heita á landsstýriskvinnuna í innlendismálum og løgtingið um at broyta hesa reglu, so

er gjørt eitt neyvt yvirlit yvir fígg­ingar­tørvin, grundað á rokn­skapartøl, útrokningar o.a. Eg fari tí at heita á Komm­unu­samskipan Føroya um at upplýsa fylgjandi: 1. Hvørjar verða upp­gáv­ur­nar og

ikki er gjørt eitt neyvt yvirlit yvir fíggingar­tørvin, grundað á roknskapartøl, útrokningar o.a. Eg fari tí at heita á Kommunusamskipan Føroya um at upplýsa fylgjandi: 1. Hvørjar verða uppgávurnar og tænasturnar

deyður, og at sonurin býr saman við henni. ? Eg havi júst verið og fingið mær nakað av rósmarin, tí eg fari at gera enskan búff til døgurða til hansara, tá hann kemur aftur úr arbeiði, sigur hon. Sonurin arbeiðir

heimaftur til Føroya? Upprunaliga var ætlanin at vera tvey ár niðri. Nú havi eg verið tjúgu ár í hesum um­fari. Áður havi eg búð fýra ár í Odense og trý ár í Oslo. Í huganum eri eg mangan heima: á Vaglinum, í

Hevur tú ætlanir at flyta heimaftur til Føroya? Eg havi funnið mína hill. Eg eri vís í, at eg altíð fari at takast við sniðgeving; tað er hetta eg brenni fyri. Men eg kann ímynda mær, at tað er lættari at