22. juli kl. 15.00 giftast í Christianskirkjuni Davina á Lava Sundskarð, Klaksvík og Árni Skorðastein, Leirvík. Veitslan verður fyri innbodnum í Bygdarhúsinum í Leirvík. Leygardagin 22. juli kl. 15.30
Herbert í Lon Jacobsen, Kári Sigvardsen, Jákup Eli Olsen ? Jóhan Petur Poulsen, Mikkjal Thomassen (Ey_stein Skipanes, 65.), Bogi Petersen, Øssur Hansen, Øssur Jacobsen (Kristian Anton Andreasen, 65.) ? Súni
arbeiðnum er at velja grótið. Eyðun hevur verið sjey ferðir í Porkeri og hevur gingið frá steini til stein og pilkað út. - Hvør einasti steinur er handtikin, og eg havi gjørt mær stóran ómak at velja út. Tað
námsfrøðiligir møguleikar eru; skúlafólk flest kenna til nøvn sum Montesorri, Freinet, Freire, Rudolf Steiner o.o. Hetta eru fólk, sum hava verið slóðbrótarar fyri akkurát teirra slag av skúlum. Frískúlar við
Hon vísir á, at mostir hennara er í umtrent somu støðu sum »Jens Vejmand«, ið.... »høgdi mangan stein, men tá ið hann var deyður, gav ongin honum ein.« Í samfull 45 ár arbeiddi hon sum sjúkrasystir í
Hon vísir á, at mostir hennara er í umtrent somu støðu sum »Jens Vejmand«, ið.... »høgdi mangan stein, men tá ið hann var deyður, gav ongin honum ein.« Í samfull 45 ár arbeiddi hon sum sjúkrasystir í
í djóraroyndum. ? Hesar avhoyringarnar vóru minst líka læruríkar fyri okkum. Og teir lótu ongan stein vera óvendan, sigur Pál Weihe Og hann heldur, at hetta er eitt fullgott prógv um, hvussu stórum álvara
grasið var farið at grønkast, segði lærarin. Og so gekk leiðin um vakra Sandin, Ósánna og Vágsá, stein av steini, og hesa leiðina kendu vit væl við. Løtan líður. Bærilig ættarfólk reisast nú og bera børuna
fyrstu mongu árini. Ein máting her, ein máting har, ein analysa, ein ritgerð. Við at leggja stein oman á stein varð fyrst eitt støði bygt upp og síðani lagt eitt fundament á hetta støði og endiliga – eina
Jens hevði sæð hann fyrr, tá hann plagdi at koma rennandi oman gjøgnum Conradsbrekkuna. Hann var steinhøggari. Oftani hevði hann hoyrt ljóðið av hamara og meitli, tá maðurin arbeiddi. Jens varnaðist [...] húsahornum. Hendan dagin var lág sól, vegurin var turrur. Carlo var farin í holt við ein stóran stein. Jens hoppaði upp um garðin við Conradsbrekkuna og kom at snakka við Carlo. Jens var í góðari tíð
