9-5 - og tá 19 av seðlunum vóru taldir, stóð 11-8 á blokkunum. Sitandi formaðurin sat sum runnin í stein - við penninum kláran at seta strikuna, sum í veruleikanum var mønustingurin. Avbjóðarin, sum allan
"Mýridrotning" Eg lá og bíðaði millum mósoyði og veltan bø millum lyngvaksnar heyggjar og glas-tentan stein. Kroppur mín var blinda skriftin fyri sníkjandi árinum: degningssólir trilvaðu seg fram yvir høvdi
fyri børnini. Skúlin hevur einki at geva teimum. Og lærararnir eru frustreraðir. Og fyri at leggja stein oman á byrði, krevja foreldur at skúlin skal uppala børnini. Hvat foreldrini so skulu, hava tey enn
fekk fatur á hestinum hjá ránsmanninum. Alt hetta passar, tí prógvini eru har. Bókstaviliga høgd í stein og klettaføst. Tiltakið, »Søguslóðir«, skal eisini vera við til at leingja um ta annars sera stuttu
tó ikki við deyða sín. Men søgurnar fingu vald og fingu síðsa orðið. At enda talar kvirran Gertude Stein, høvundi, hevði kring seg bæði Hemingway og Joyce í 1920unum og 1939unum í París. Hon gjørdist kend
vit í høvuðsstaðnum okkum tyngd av, at almenni myndugleikin hevur lagt okkum eitt tjóðleikhús sum stein oman á byrðu, men so er als ikki. Sjálvandi skulu vit hava eitt tjóðleikhús í høvuðsstaðnum hjá tjóðini
oysi er almennur stuldur, men at drála við at rinda aftur tað, sum er stolið, er at leggja fólki stein oman á byrðu. Endurgjald ? Í AMEG lógini [§2, stk. 7] er heimild at frítaka persónar fevndir av NS
føroyingur sum eg minnist var Hans Karli við Stein. Hann var javngamal við meg, hann doyði í 2004. Hann var beiggi Polluks og tískil pápabeiggi Kára við Stein okkara tíðindamann í Grønlandi. Jógvan á Dul [...] deyð í 1910. Kristianna var dóttir Johan Simonsen í Hoyvík. Petronella var úr Funningi. Hon hevur stein í gamla kirkjugarði. Petronella og Vilhelm áttu umframt Elsu, Magnhild, Miu, Magnus, Petur og Evu
og brosaði upp í andlitið á Elsu í Húsi, Magninu, Dunga Oluffu, Ellu á Breyt, Henriettu og Fiu við Stein. Merkiligt, at Jesuspápi eisini skuldi vera góður við gamlar gentur, sum vóru grenjutar og formanaðu [...] var bara við tí góða orðinum. Formanaði ongan. Hon var so mild sum einglarnir á markini. Fía við Stein sat í tí ljósabrúna sjallinum og njóðraði teir donsku jólasálmarnar í einum fløktum duri, sum eg ikki [...] og nú sást bert eitt svøvntungt fjes koma undan. - Oluffa, hvussu hevur Elsa í Húsi tað og Fía við Stein? Eg síggi tær sita í kirkjuni næstan hvønn sunnudag, somuleiðis teg og Henriettu?. ? Munnu tær ikki
úr ringu støðu teirra. Eg havi altíð hildið tað vera góðan moral, at samfelag okkara ikki kastar stein oman á byrðu hjá fólki, og at samfelag okkara í størst mun møguligt prædikar kollektiva ábyrgdarkenslu [...] ni, men bert við støði í tí sannroynd, at vit hava potað trupulleikan undir máttina og hava lagt stein oman á byrðu hjá illa niðurundirkomnum sálum. Hvat er tá vunnið? Eru vit veruliga so køld og kýnisk