hevur verið gott um vikuskiftið – rættuligt summar. Fólk hava verið gongutúrar í fjøllunum, í báti, niðri á sandinum, í urtagarðinum, og fleiri hava grillað sær ein góðan bita. Hvar er tað vakrari enn í Føroyum [...] hópatali leita til strondina í Gammel Skagen fyri at uppliva sólina seta í havið. Har er ein ískiosk niðri á strondini, sum kallast Solnedgangskiosken, har tú kann keypa ísar í alskins støddum og litum; onkur

ferð. Og heilsanir úr øllum herðashornum aftaná prógvaðu, at ringarnir úr serbiska høvuðsstaðnum niðri á Balkan rukku so langt sum til Grønlands í norði, Brasilia í vestri og Singapore í eystri. Sjálvur

kunnu velja nógv sjálvi. Summi eru ordiliga niðri, tá ið tey eru niðri, og heilt upp at koyra, tá tey eru har uppi. Summi eru hinvegin ordiliga down, tá tey eru niðri, og tá tey eru har uppi, so siga tey, at [...] eisini velja at siga, at tá vit eru har uppi, so skulu vit sanniliga hava tað stuttligt, og tá vit eru niðri, so kunnu vit siga, at tað verður gott at koma uppaftur aftur. Lívsgleðin hvarv Tey, sum kenna Niclas

sum vit uttan iva fara at síggja meir til. Talentið er eyðsæð hjá Sjúrða, og so situr hann eisini niðri við talvborðið at kalla alt talvið! Ein eginleiki sum unglingar yvirhøvur als ikki hava. Vaksnir telvarar

lanum (nú Ráðhúsið) hinu megin Vaglið, á Telefonstøðini, í fleiri handlum í Niels Finsensgøtu og niðri í Vágsbotni. Gitingarnar vóru nógvar um, hvør kundi hava framt brotsverkið, og tíðindi uttanlands

mammu míni við einum kaffimunni, kemur róp í. Kristianna Johannesen sigur, at ein maður er dottin um niðri á kaiuni og biðir onkran koma við vatni. Eg kendi beinanvegin á mær, at eg skuldi halda meg framat

ferðsluna, gjørdi hann at samband fekst við tey stóru byggiøkini, har virkir og stovnar sum ikki rúmaðust niðri í gamla býnum, nú fluttu í størri virkisbygningar. Á miðstaðarøkinum á Hálsi var so smátt byrjað at

Schade, sum føringar, ið vóru áhaldnir drykkjumenn, søgdu seg hava hitt og prátað við á morgunbarr niðri í Nýhavn, meðan hanar gólu fyri nýggjum degi. Hvat Regin hevði skapt av orðum ella tónum, mundu tey

leitandi. Hetta tíðarskeiðið gekk tað skjótt upp og niður. Tá tú vart í kjallaranum, vart tú heilt niðri, og tá tú vart uppi, vart tú heilt uppi, fortelur Jón Tyril. Hann hevur eisini havt eitt tíðarskeið

stendur við Krambatanga – har Smyril leggur at, um onkrir norðingar lesa. Eitt minni skelti stendur niðri á mýrunum, har niðari vegur út á Tvøroyri byrjar.