Tað sum hevur eyðkent føroyskan politikk líka síðani 1954 er, at vit hava havt fýra javnt stórar flokkar. Teir hava upp á skift verið størstir, sum oftast Javnaðarflokkurin ella Sambandsflokkurin, onkuntíð Fólkaflokkurin, men ongantíð Tjóðveldisflokkurin fyrr enn á valinum í 1998.
Men nú er hendan myndin við at kámast. Nú hava vit ein sera stóran flokk - Sambandsflokkin, ein traditionelt stóran flokk, Tjóðveldisflokkin, og tveir millumstórar - ella kanska millum lítlar flokkar, Javnaðarflokkin og Fólkaflokkin.
Teir smáu flokkarnir, Miðflokkurin og Sjálvstýrisflokkurin, halda sína støðu sum smáir marginalflokkar.
Polarisering hevur fyrr eyðkent valstríð, har Javnaðarflokkurin og Sambandsflokkurin stríddust í sjeytiárunum, Javnaðarflokkurin og Fólkaflokkurin í áttatiárunum, og Sambandsflokkurin og Tjóðveldi í nítiárunum, tá stríð tók seg upp millum Føroyar og Danmark.
Men vit skulu heilt aftur til kríggið fyri at finna ein flokk, sum er so dominerandi, sum Sambandsflokkurin nú er sambært kanningini. Í 1945, tá Fólkaflokkurin toppaði, hevði hann 43,4 prosent av atkvøðunum.
Hetta kann vera tekin um broytingar í føroyskum politikki.
eirikur@sosialurin.fo
