Onkra ferð skal ein finala eisini tapast. Tann veruleikan máttu strandingar ásanna leygardagin, og Bárður Danielsen viðgekk, at kenslan var alt annað enn góð.
- Tað er munur á, hvat er stuttligari. Tað kann eg róliga staðfesta, helt hann.
Hvat var tað, sum gekk galið hjá tykkum í dag?
- Vit koma øgiliga illa ígongd, har tað er 8-2 einaferð. Og tað verður øgiliga tungt at vinna tann munin innaftur. Sjálvt um vit koma upp á eitt mál nakrar ferðir. Men hvørja ferð vit koma somikið nær, so brenna vit ella fáa eina býtta útvísing. Og so fara teir aftur frá okkum. Tað hendir fleiri ferðir í dystinum.
Og so verður tað kanska ov tungt í longdini, tá so er?
- Ja. Og so sláa vit bara ikki til í dag. Vit brenna for illa og gera for nógv býtt mistøk.
Men tær báðar ferðirnar, tá tit hava tapt steypafinalu áður, hava tit vunnið FM-heitið. Tað er kanska tað, sum farast skal eftir nú?
- Í løtuni hugsa vit sjálvandi bara um hetta beint nú, og lagið er í botni. Men sjálvandi. Vit liggja nummar eitt í landskappingini, so FM-heitið er avgjørt tað, sum vit fara eftir.
