troyggju frá Navia, sum kallast Henrik. Tingmaðurin heldur tað vera hóskiligt at vera í troyggju, sum ber sama navn sum hann.

havnarliðnum í fyrru hálvfinaluni. Teir skuldu als ikki havt vunnið við so nógvum málum. Men tað er sama søga umaftur. Vit fáa ikki mál, tí vit eru alt, alt ov óskarpir, segði Janus Einar eftir dystin. Hann

lovað teimum umborð, hevði eg ikki staðið her í dag. Men eg ivist ikki í, at eg hevði gjørt júst tað sama eina aðru ferð, segði tann 52 ára gamli skiparin í rættinum. Hann vildi eisini vera við, at hann hevði

ómansliga at, skilja vit ikki rættiliga. Dimmalætting fekk eisini toyggið hendan dagin, nú teir sambært sama tingmanni heldur ikki vilja prenta hansara lesarabrøv. Hóast vit bara kundu ypt øksl, tá slíkt vrøvl

Tá valið avtornaði, so var ikki óhugsandi, at hjúnabandslógin fór at broytast soleiðis, at tvey av sama kyni fingu loyvi at giftast, tí at teir "liberalu flokkarnir" høvdu vunnið. Málið var eisini ein partur

pláss til eitt nýtt løgmanssæti nakað omanfyri sjálva bygdina. Ynskið er, at fáa løgmannin aftur á sama søguliga stað, har sum seinasti løgmaðurin sat í 1816, tá hetta embætið varð avtikið. Jóannes Eidesgaard

ongum. Sjálvur er Áslakkur ættaður higani í faðirætt. Familjan kemur úr Innaradali, og tað er júst á sama staði, har hann og konan nú eru komin at búgva. Hetta er eisini eitt gott øki, tí tað var júst úr

í starvsvenjingini, har hann eisini var við, tá teir keyptu agn. Ígjár varð so hildið fram við tí sama. Og óhugsandi var ikki, at hann fór á sína fyrstu útróðrarferð í gjárkvøldið. Tað er so í øllum førum [...] aftanfyri. So er hesin ikki eftir. Nú er ein stampur minni at egna til túrin, sum væntandi skuldi verða sama kvøld t.v.s. í gjárkvøldið. Teir royna at egna sum mest sjálvir, og hava tí ikki so nógv brúk fyri

trúgvandi. Men tað er ikki altíð so lætt, kortini. Hini skilja meg ikki altíð, hví eg ikki geri tað sama sum tey: At eg ikki gangi í býnum og ikki drekki og annað. Tí er tað so gott at koma á slíkar legur

munurin er tann stóri á samfelagnum har og samfelagnum her í Føroyum. Tey ungu gera næstan alt tað sama har sum her, men ein munur er kanska, at tey ikki hava havt møguleika at svimja fyrr enn nú - tey