til lesandi á hægri útbúgvingum, útibúgvandi og forsyrgjarum er alt annað enn nøktandi í verandi løtu og kann ein ikki liva einans av hesum 3815 kr sum studni letur, tí skal ein hava nakað at búgva í
hjá ABC-samgonguni skuldi sjálvandi fíggjast, og eina løtu tóktist tað, sum at trøini kundu vaksa inn í Himmalin, mann helt í hvussu er stand eina løtu, við vaksandi avgjøldum og meirvirðisgjaldi, ið var
Kaminski fylgir væl við og greiðir frá: – Sambært illgrunanum mugu vit fram um alt kanna hjartað. Um eina løtu skal eg vísa tykkum, at vit kunnu síggja, hvørjum sjúklingurin doyði av. Men vit skera eisini flísar
motorskaða. Tveir boltar vóru brotnaðir í motorinum. Hetta kundi ein jarnsmiður greiða eftir eini løtu. Teir fóru inn til Holsteinsborg, men máttu ikki seta sín fót á land vegna barnalammilsi, sum gekk
skipið. Eg átti bæði motorin og ljósmotorin. Motorpassarin, Sofus Eliasen, náddi eisini heim í evstu løtu. Hann hevði verið niðri á Bukh-motorverksmiðjuni í Danmark. Eg skuldi gjalda fyri uppihaldið hjá
skipið at enda støkk av um tvøran. Og meðan fremri parturin fór til botns, datt afturparturin eina løtu upp á pláss, fyri síðan at reisa seg við einum vinkli upp á 90° - og sakk so til botns. Hetta er sera
skipið at enda støkk av um tvøran. Og meðan fremri parturin fór til botns, datt afturparturin eina løtu upp á pláss, fyri síðan at reisa seg við einum vinkli upp á 90° - og sakk so til botns. Hetta er sera
Joensen leypir útí og brýtur eina løtu spegilsklára vatnið á Tašmajdan. Ringarnir í vatninum órógva seinastu, lýsandi tølini frá úrslitatalvuni við hylin, og eina løtu ber ikki til at lesa reyðu tølini [...] haðani hon stendur niðast á áskoðaraplássunum. Pál vendir sær og smílist. Jón hevur hug at arga eina løtu, og sigur at teir mugu fara avstað beinanvegin. Teir flenna, og Pál leypir síðani niðan til hennara
sera blíð og eyguni glógva, útstrála styrki. Her inni er einki, ið boðar frá tí kulda, hon sigur frá løtu seinni. Tá Tóra var yngri vórðu foreldur hennara skild. Hon nýtti høvið at flyta úr bygdini. Eftir
vinkona, millum list og veruleika, har tað eftirhondni er ógjørligt at gera av, hvar markið gongur. Eina løtu, í hvussu er. Inntil ógvusliga installatiónin knappliga fær teg at rakna við og verða varuga við,
