minnisvarða, sum gomlu kommunistaleiðararnir hinumegin Jarntjaldið. At søpla almennan pening burtur til grót og glas. At vera taktiskt óklókur, nú fullveldið stendur fyri durðum. Sjálvur vil Finnbogi í hvussu
innkomu-og íbindarvegir, og tunnilsgrót er eisini brúkt til nýggja ídnaðarøkið og til nýggja útstykking. Grót, sum síðan leypir av, er lagt á goymslu til seinni brúk. Og her er talan um rættiliga stórar nøgdir
teirra - uttan nøkur ítøkilig fakta: Hvør, nær, hvussu og hvar? At nakar á Vágsheygnum skuldi grýta grót eftir ein ungari mammu við barnavogni, tykist mær ovboðið og óskiljandi, tað eg kendi til fólkini [...] Evaldi og Fríðgerð og spurdu, hvar tær fóru?”. “Nei, vit fara bara út á Skála at vera eina tíð”. At grót varð grýtt/rullað móti báti og/ella “Grunningi”, sum lá fleiri favnar úr landi? Ja-well?(!). Og so
“Spíska” albogan eigur ein ljóshærd kvinna. Stjórin í J& K hevur avdúkað eina “alternativan veruleika”. Grót fyri discountprís Vit fara aftur til fundin fyrst juni í 2017. Tá havnarmeistarin vísir aftur, at
kann lesast niðanfyri. Tað var flaggdagin, týsdagin, at farið varð undir at leggja rør í og at fylla grót í Sundsá. Arbeiðið varð kortini steðgað beinavegin, og við in.fo mikumorgunin segði Turið Horn, forkvinna
síðu 309 lesa vit stutt bræv frá William Heinesen til Karsten Hoydal: ”Takk fyri yrkingina ”Syngjandi grót.” Hetta er skaldskapur, livandi fyri oyra og sál. Øll fýra ørindini líka góð, alt er ein ljómandi
Pauli Pápi Ziska, Hans Pauli, eigur eisini part í Nólsoyar søgu. Uppi á Stongini stendur í dag stórur grótvarði, lagaður í 1849. Formaður fyri hesum arbeiði var Hans Pauli. Tá ið fyrsta lógin um tvungnan
Marin Sofía í Havnar Kirkju við Óla Arge (1864-1945). Hann var pápi Buss-Óla og var kendur sum framúr grótmaður. Eisini var hann klokkari í kirkjuni frá 1887. Tey hava verið umrødd í hesi røð. Susanna Sybilla
nyttu av teimum gávum, skaparin gav. Umframt at vera musikari er Óla Jákup Hansen ein sera dugnaligur grótsmiður, og vakrir eru teir steinar, ið hann hevur høgt. Havnarfólk høvdu fegin viljað heiðrað hann
Argjum fyrstu árini, áðrenn tey fluttu heim í Tróndargøtu í Havn at búgva. Dánjal Jákup starvaðist sum grót- ella steinhøggari og var við til at byggja Realskúlan í 1916. Alith doyð í 1921 og áttu tey
