Í næstan fimm ár hevur Føroya Pedagogfelag roynt at komið á tal við arbeiðsgevarnar um fyrireikingartíðina. Arbeiðsgevararnir vita, at talan er um eina yvirkomiliga upphædd, men viljin til at játta hana er láturliga lítil.
Fáa pedagogarnir 2-3 tímar til fyrireiking um vikuna, kann endi fáast á verkfallinum.
Hetta sjálvsagda serkravið noyddust vit at fara í verkfall fyri, og hesa lítlu upphædd vildu arbeiðsgevararnir skapa rok í samfelagnum fyri. Taparar eru børnini, foreldrini og fólk við serligum tørvi og menningartarni, ja, skjótt alt samfelagið.
Okkara krav um fyrireikingartíð er knýtt at kravinum um eini starvsskipan, sum skal tryggja, at starvsfólk greitt fáa at vita, hvat tey skulu útinna innan fyri givnu karmarnar. Eisini krevja vit eina lønarhækking.
Í sambandi við kravdu lønarhækkingina hava vit skotið upp, at limirnir sjálvir fáa ræði á eftirlønunum. Hetta fer at hava við sær, at eftirlønarprosentini kunnu útgjaldast sum løn, og limirnir kunnu tí sjálvir plasera eftirlønina og spara umsitingargjaldið. Hetta kann forða fyri reallønarfalli og er ongin útreiðsla fyri landið, tí pengarnir verða longu útgoldnir.
Føroya Pedagogfelag