óhugnaligu avleiðingarnar, ið stoffmistnýtsla kundi føra til. Svarið kom í fleiri rykkum, tá Jimi Hendrix, Jim Morrison, Brian Jones, Janis Joplin, Keith Moon og onnur doyðu meira ella minni beinleiðis av narkoløstum
ein stálbandupptakari, og mín ábyrgd var at taka upp av Radio Luxemburg. Tað var serliga Beatles, Jim Reeves og sjálvandi eisini Elvis, sum vit lurtaðu eftir tá, greiðir Ólavur frá. Um hetta mundið kom
kallaður Gram ?1955: Elvis syngur í skúlanum og Gram lærir at spæla á klaver. ?1960: Syngur saman við Jim Stafford og Ken Lavoie (Lobo) ?1961: Rýmur heiman og gerst mótmælissangari í Greenwich Village, New
hondini vorðin ímyndin av bæði einum og øðrum. Tað sveiggjar heilt frá demagogum sum Adolf Hitler og Jim Jones til imamar, reformatorar og guruar. Og sálarfrøðingar í Havn tykjast nú so dugnaligir, at teir
virðismeta mítt trummuspæl. Men tá vit fóru til Amerika, var tað deiligt, tí trummuspælarar so sum Jim Keltner (sum framvegis er mín farvoritt trummuspælari) plagdu at siga »Wow!« So tá til stykkis kom
Bram Stoker, bara fyri at nevna nakrar fáar. Hann hevur komponerað tónleik til "Night on Earth" hjá Jim Jarmusch og aðrar, men tað sum er mest áhugavert í hesum føri er, at hann hevur skrívað tekst og tónleik
hevði konuna við og báðar fostursynirnar, ið vóru tveir livandu unglingar. Hin eldri drongurin æt Jim og tann yngri Walther. Nickels var javnan á floti, tá ið líkindi vóru, og teir ið skiftust at rógva
samanhanginum skýna hesir sangir bjartari enn nakrantíð. Summir eru, fyri fyrstu ferð, beinleiðis vakrir." Jim Irvin, Mojo Magazine
gevur tú tær far um tónleikin, hoyrir tú tann virtuosa gittaran hjá Jimi Hendrix, dómadagsrøddina hjá Jim Morrison ella ta snjøllu Janis Joplin syngja um tað frælsið, sum ein ognast, tá alt er gloppið einum
ferðir millum klokkan 14.30 fríggjadagin til sunnumorgun klokkan 11.21, tá hann fastur í hondjørnum við Jim Leavelle, detektiv, varð skotin og myrdur av Jack Ruby, so finst hvørki bandupptøka ella niðursrivað
