av at halda fram í Gøtu: - Eg hevði altíð roknað við hesum. Gøtudreingir eru ógvuliga trúgvir móti okkara felag. Eingin, sum er uppvaksin í Gøtu, er enn fluttur úr Gøtu og í annað føroyskt felag. Tað eru

støðan versnar í Føroyum, so er kortini greitt, at vit hava og liva í yvirflóð, tá hugsað verður um okkara brúksvanar, har klæði og ognarlutir verða skift út sum onnur skifta hosur. Tí finst her heima ein

var heilt greitt at skilja millum linjurnar, at nú kundu vit føroyingar ongantíð aftur seta vónir okkara til einar frælsar Føroyar, tí ein av oddvitunum hevði brotið treytaleysu víkiskylduna. Óhappið tykist

verið til frama fyri alt føroyska samfelagið, tí sáttmálasamráðingar verða nú í ár ? og vit kenna øll okkara kappingarstøðu. So her var enn ein møguleiki at bøtt um vinnuliga eisini. Gott nýggjár!

menn hava áhuga fyri at menna havnaøkið í høvuðsstaðnum. ?Kvinnur hava eisini áhuga fyri at menna okkara bý, og har eru havnaøkið eisini ein týðandi partur, sigur Hildur. Hon viðgongur tó, at tað hevur

at einskilja, og vit ynskja at vera ein virkin partur av tilgongdini. Tá ætlanin er at einskilja okkara fyritøku vilja vit vera við til at tryggja, at landspolitikararnir eru so upplýstir sum gjørligt

auktionera tíðaravmarkað fiskiloyvi burtur til hægstbjóðandi. Hugskotini eru mong og skal tað verða okkara vón, at eitt mennandi kjak kann taka seg upp um hetta mál. Serliga hevur eitt slíkt kjak skund, um

kommuna er í dag eitt fjølbroytt samfelag, sum fegin vil framá, og sum stór krøv verða sett til. Okkara setningur her í býráðssalinum verður saman við umsitingini at liva upp til krøvini og álitið - í

og langabbabørn. At gerast minnisveikur er sjúka, sum tykist at gera alt meira um seg í samfelag okkara. Bodil var eitt av teimum fólkunum, sum fyri nøkrum árum síðani varð rakt av hesi sjúku. Tey seinastu

var fyri blaðdeyðanum. Well, hetta er so gongdin og hana mugu vit so liva við. Harða kappingin á okkara lutvíst lítla blaðmarknaði ger, at neyvan hava vit sæð seinastu broytingarnar. Eitt er stødd. Annað