Í gjár fekk løgreglan eina fráboðan av Tvøroyri.
- Talan var um ein hund, sum gekk leysur og sum hevði latið úthurðina upp til aðrar hundar, sum síðan vóru slopnir sær á dyr.
Vaktleiðarin sigur, at hetta var ein hundur, sum dugir at lata hurðar upp - ja, ein "innbrotshundur", um vit so kunnu siga.
- Maðurin, sum ringdi, segði, at nú vóru hansara hundar eisini rýmdir, og hann stúrdi fyri, at hann kundi fáa eina bót.
Vaktleiðarin sigur, at tá hundar ganga leysir, verður aktingarmaðurin vanliga sendur út at fáa fatur í teimum.
- Verður staðfest, hvør eigur hundin, sum gongur leysur á almennum øki, kann hundaeigarin fáa bót, sigur vaktleiðarin.
Spurdur, hvussu nógvir hundar endaðu úti á vegnum, tá hesin eini hundurin hevði latið hurðina upp, sigur vaktleiðarin:
- Eigarin, sum ringdi, segði, at nú úthurðin stóð opin, vóru hansara hundar eisini farnir til stroks, sigur vaktleiðarin.
